Mozilla’nın Yeni CEO Açıklaması Güven mi Veriyor, Yoksa Yeni Bir Endişe mi Doğuruyor?

Mozilla, kısa süre önce yayımladığı blog yazısıyla yeni CEO’sunu duyurdu: Anthony Enzor-DeMeo.
Yazının başlığı umut verici: “Mozilla’s Next Chapter”.
Ancak satır aralarına dikkatlice bakıldığında, özellikle veri güvenliği ve yapay zekâ tarafında bazı soru işaretleri oluşuyor.

“Güven” Vurgusu Neden Bu Kadar Güçlü?

Yazı boyunca en sık geçen kelimelerden biri trust.
Mozilla kendini açıkça şöyle konumluyor:

“Dünyanın en güvenilir yazılım şirketi.”

Bu iddia ilk bakışta kulağa hoş geliyor. Zaten Firefox kullanıcılarının büyük bölümü de Mozilla’yı, Google ve benzeri devlere kıyasla daha az veri toplayan, daha etik bir oyuncu olarak görüyor. –Bunlardan biri benim, 12 yaşından beri Mozilla kullanıyorum–

Ancak tam da bu noktada şu soru kaçınılmaz hale geliyor:
Eğer her şey yolundaysa, neden bu kadar güçlü bir güven savunusu yapılıyor?

AI+ Tarayıcı = Sürekli Veri İşleme Riski

Mozilla, Firefox’un önümüzdeki yıllarda “AI-powered” bir tarayıcıya dönüşeceğini açıkça söylüyor.
Ve burada teknik bir gerçek var:

Tarayıcıya entegre edilen bir yapay zekâ, kullanıcının neredeyse tüm dijital bağlamını görür.

• Ziyaret edilen sayfalar

• Arama alışkanlıkları

• Yazılan metinler

• Formlar, içerikler, davranış kalıpları

Mozilla her ne kadar “opt-in”, “kullanıcı kontrolü” ve “şeffaflık” vurgusu yapsa da, AI’nin çalışabilmesi için veriye ihtiyaç duyduğu gerçeği değişmiyor.

Bu noktada endişe şu hale geliyor:

AI sürekli verilerimi işleyecek mi? Ve bu veriler, doğrudan ya da dolaylı olarak gelir modelinin bir parçası mı olacak?

Gelir Çeşitlendirme Mesajı Tesadüf Değil

Yazının bir diğer dikkat çeken kısmı, Mozilla’nın arama motoru gelirlerine bağımlılığı azaltma isteği.

Bu teknik olarak çok net bir mesaj:

• Yeni gelir kaynakları aranıyor

• AI özellikleri ürünleştirilecek

• Kullanım verileri, “anonim” veya “toplu” şekilde bile olsa ticari değere sahip

Burada kimse Mozilla’nın “veri satacağını” açıkça söylemiyor.

Ama modern teknoloji dünyasında şunu biliyoruz:

Veri her zaman satılmaz; bazen ürünün kendisine dönüştürülür.

Kötü Niyet mi? Hayır. Risk mi? Evet.

Bu yazı, Mozilla’nın kötü niyetli olduğunu göstermiyor.
Ama şunu net biçimde gösteriyor:

• Mozilla hayatta kalmak zorunda

• AI trenini kaçırmak istemiyor

• Güven algısını kaybetmenin farkında

• Bu yüzden dili özellikle yumuşak ve savunmacı

Ancak savunmacı dil, genellikle riskin farkında olunduğunu gösterir 🙂

Sonuç: Haklı Bir Tedirginlik

Bu yazıyı okuduktan sonra veri güvenliği konusunda içi rahat etmeyen bir kullanıcı haksız değil.
Aksine, tarayıcı-seviyesinde çalışan yapay zekâların ne kadar derin bir görünürlük sağladığını bilen herkesin sorması gereken soruları soruyor.

Mozilla belki hâlâ “iyi tarafta”.
Ama AI çağında iyi niyet tek başına yeterli bir güvenlik modeli değil.

Bu yüzden sanırım kendi Chromium tabanlı tarayıcımı geliştirmeye başlayacağım gibi duruyor…